Het land van de corredoiras
25/9 Op weg naar Sarria een prachtige tocht over bergpassen en door bossen en weilanden. Veel kleine gehuchten en de temperatuur zo,n 20 graden. Pas aan het eind van de tocht een spatje regen. Ik loop een eindje op met een duits vrouwtje en al pratend missen we de afslag. Gelukkig roept de groep spanjaarden achter ons ons weer tot de orde.Bij de herberg in de stad vind ik na twee dagen Gilles weer terug. Net lekker gegeten met hem en Rusky een zweed ,en dan nog even de stad in waar alles dicht is omdat het zaterdag is. De nachten worden kouder daaraan is te merken dat we richting de herfst gaan.
26/9 Om 7.15 op pad ik maak foto´s van een prachtige zonsopgang. Ik blijf het een magisch moment vinden. Ik stuur Gilles zodra het licht is vooruit. Zijn tempo ligt veel hoger dan dat van mijn en ik wil genieten in mijn eigen tempo. Het is stralend weer na een koude en heldere nacht. Om 11.00 gaat mijn fleezejack op de rugzak en loop ik in mijn hemdje door bergen en dalen. Het is geweldig . Het gebied staat bekend oom zijn corredoiras. Het zijn diepe doorgangen met aan weerszijde zeer oude muurtjes en de wanden volledig begroeid met varens en bomen. Alsof je in een sprookjesbos loopt met bomen van meer dan 100 jaar oud. Ik stop deze etappe wel drie keer voor koffie en water en geniet volop me zeer bewust dat het einde van mijn tocht inzicht is. We bereiken de 100 km paal en het aantal pelgrims lijkt te verdubbelen met mensen die alleen die laatste 100 km willenn open voorhun compostelladie we in Santiago krijgen. Het zal alleen nog maar drukker worden.Nu in een herberg met 110 plaatsen maar schoon en goed. In Santiago zullen we met 800 pelgrims van over de hele wereld overnachten. Maar goed zover is het nog niet nog 4 dagen te gaan
Reacties
Reacties
Dag lieverd, ik wens je veel kracht voor de laatste loodjes!! Geniet ervan!
Anita
Je bent al zo ver nog maar 4 dagen en dan ben je in Santiago wauw!Je foto's van het bos zijn ook zo mooi inderdaad net een sprookjes bos.
Geniet!!! want voor je het weet ben je er dus, zomaar ineens.
Liefs Corry
Hi Ans,
Sorry dat we pas zo laat een reactie sturen maar je weer hoe dat is met 2 kleine kids! Nog even en dan zit je tocht erop! Uit je verhalen merken we dat je volop geniet, ze zijn trouwens ook prachtig om te lezen! Geniet deze laatste dagen nog even!
Liefs,
Ingrid & Mary anne
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}