Terug kijken op 818 km en zes zalige weken
Santiago is geen bijzonder mooie stad. De hele stad is commercieel vreselijk over done. Het zal voor toeristen en dagjesmensen wel anders zijn maar wij als pelgrims voelden ons echt uitgebuit.Alle prijzen van eten, drinken en slapen waren verdubbeld. Er was nergens plek voor ons in de kathedraal en zelfs voorhet veiligstellen vanonze rugzakken moesten we betalen.Je zou toch denken dat datanders zou kunnen zijn.ALLES maar dan ook alles draait er om geld.Gelukkig had ik vanochtend vroeg toen een oud spaans vrouwtje langs de weg een appel en een nectarine uit haar zak toverde en die spontaan aan onsgaf weer het echte camino gevoel terug.
En nu ben ik dus in een dorp 20 km buiten Santiago op weg naar finisterre. Maar mijn voeten willen niet meer. Ik loop al dagen op paracetamol en ik vind het prima zo.
Ik heb dus besloten te stoppen het is mooi geweest. Ik hoef me tegenover niets of niemand te bewijzen en neem morgen dus lekker de bus naar finisterre.
Terugkijkend kan ik alleen maar dankbaar zijn dat ik deze tocht heb mogen maken.
Bedankt dus Ries dat jij me die vrijheid hebt gegeven. Meiden jullie bedankt voor jullie berichtjes en de praatjes op msn. Cor voor de heerlijke eerste weeken natuurlijk iedereen die op wat voor manier mijn blog gevolgd heeft. De camino de Santiago zal me mijn levenlang bijblijven en is een van de mooiste en leerzaamste periodes uit mijn leven.
Ans
Morgen zal ik in finisterre mijn gebeden en wensen richting de cosmos sturen en dan wordt het tijd om naar huis terug te keren. Een dikke kus voor jullie allen ANS
Santiago een/GEEN stad voor pelgrims
30/9
Gisterenmiddag kwam de regen met bakken uit de lucht vallen en heb ik heerlijk twee uur liggen slapen met het gevolg dat ik vannacht pas om 0.30 sliep en vanochtend per ongeluk al om 6.00 buiten liep in de veronderstelling dat het 7.00 was. 19 km gelopen en toen Santiago in. De stad zelf is veel kleiner dan ik gedacht had en er waren honderden pelgrims,dagjesmensen,toeristen en scholieren op pad. Het was heerlijk zonnig weer.Iedereen stroomde richting de kathedraal. Al lopend en pratend keek ik naar rechts om een foto te maken van een mooi gebouw Toen ik me omdraaide stond ik pal tegenover de kathedraal en was het toch even slikken. Ik had echt zoiets van whow.............. overweldigend. Zo groot, zoveel pelgrims en andere mensen zoveel ontlading echt geweldig. Toen in de rij voor een plekje in de kerk. Dat was van korte duur. Met rugzak kom je er niet in dus die eerst in een depot gebracht voor 2 euro. Opnieuw de kathedraal in waar al geen zitplaats meer te krijgen was dus heb ik anderhalf uur tegen een pilaar aan gehangen en ben na 10 minuten na het begin van de mis naar buiten gegaan omdat ik al dat gedoe gewoon zat was. Lekker buiten op het terras in de zon een bak koffie genomen en heerlijk mensen zitten kijken. Toen een slaapplek gezocht en lekker kebab gegeten.
Een stukje geschiedenis
Het verhaal van de apostel jacobus.
St Jacobus zou een van de meest intieme vrienden van jezus geweest zijn. Er wordt zelfs gesproken over een familieband. Hij wordt beschreven als een erg enthousiaste spirituele man en een groot verkondiger van het geloof. Hij arriveerde vanuit Jeruzalem in spanje tot aan het eind van de wereld Finisterre. Bij terugkeer in Jeruzalem werd hij geexecuteerd. Zijn discipelen wilden hem een eervolle begrafenis geven en namen zijn stoffelijke resten mee terug naar spanje dat wat nu Santiago is. Deze legende bleek veel sterker te zijn dan alle preken over het geloof die hij bij leven ooit gegevenhad.Men zegt zelfs dat als je St jacobus benaderd je God zelf zowat benaderd.
In de kathedraal als je via de hoofdingang binnenkomt vind de de Gate of Glorie hier is in sculpture weergegeven afbeeldingen van de meest belangrijke passages uit het oude en nieuwe testament. Om het ware geloof in het koninkrijk Gods te bevestigen is het voor mensen mogelijk het beeld van de heilige jacobus te omarmen. Hiermee eer je zijn tombe en heb je de intentie beter naar het rk geloof te gaan leven.
De Compostela het stempelboekje waar je gedurende je hele tocht stempels in verzameld dient hetzelfde doel. Je kunt een certificaat voor krijgen.Het is een herinnering aan je pelgrimmage en aan de belofte die met God gemaakt hebt om hem te helpen zijn koningkrijk uit te breiden.
Het moge voor een ieder die me kent duidelijk zijn dat ik nog het beeld van jacobus zal omarmenof het certificaat opzal halen. De god waar ik in geloofd huist niet in een kerk of kathedraal maar in de ziel van ieder mens die goed doet. ik ben wel van plan om naar de dienst te gaan maar zal er niet meer of minder vinden dan op de tweede avond in Roncevalles.Verder verheug ik me op de laatste 90 km naar Finisterre
de laatste 4 dagen
27/9 Saaie route en lang 25 km. Pallas de Rei is ook een ingedut dorp.
28/9 Slecht geslapen 6.00 op door associale spanjaarden die zich net op de route gevoegd hebben. Er is echt verschil tussen de mensen die de laatste 100km lopen en ons oude rotten.Wel had ik een hele leuke ontmoeting met de man van een vrouw die ik op de eerste dagen regelmatig tegenkwam en die sinds een paar weken samen lopen. Hij vroeg naar wat ik in het dagelijks leven deed dus kwam het camping verhaal tevoorschijn. Natuurlijk kende ook hij nederlanders die een camping in frankrijf hadden en hoe onze camping dan wel heette.Ik nog zeggen dat het een onuitsprekelijke naam was toen hij helemaal begon te stralen toen ik WAKAN TANKA zei en niet alleen dat, hij begon gelijk een lied over w.t. te zingen en te trommelen. Nu geweldig toch bleek hij een hele opleiding achter de rug te hebben over medicijnwiel leggen, trommelen, vuurlopen enz..mijn dag kon dus niet meer stuk en zeker niet nadat we met zijn vieren lekker gekookt en gegeten hadden.In mijn dromen komen de kinderen en Ries steeds meer terug dus het wordt tijd dat ik naar huis ga.
29/9 Om 7.30 op pad. Bij mijn eerste stop stuit ik weer op Gunther en Christine en krijg ik een hele dikke gemeende indianenknuffel. De stemming onder de pelgrims is wisselend de een is blij dat het er bijna opzit de ander is blij dat we nog 4 dagen doormogen. Hoe meer we Santigo naderen hoe commercieeler alles wordt en dat staat veel mensen tegen. De route leid ons door prachtige eucaliptus bossen die tot aan de hemel lijken te reiken en die een heerlijke geur verspreiden.
Het land van de corredoiras
25/9 Op weg naar Sarria een prachtige tocht over bergpassen en door bossen en weilanden. Veel kleine gehuchten en de temperatuur zo,n 20 graden. Pas aan het eind van de tocht een spatje regen. Ik loop een eindje op met een duits vrouwtje en al pratend missen we de afslag. Gelukkig roept de groep spanjaarden achter ons ons weer tot de orde.Bij de herberg in de stad vind ik na twee dagen Gilles weer terug. Net lekker gegeten met hem en Rusky een zweed ,en dan nog even de stad in waar alles dicht is omdat het zaterdag is. De nachten worden kouder daaraan is te merken dat we richting de herfst gaan.
26/9 Om 7.15 op pad ik maak foto´s van een prachtige zonsopgang. Ik blijf het een magisch moment vinden. Ik stuur Gilles zodra het licht is vooruit. Zijn tempo ligt veel hoger dan dat van mijn en ik wil genieten in mijn eigen tempo. Het is stralend weer na een koude en heldere nacht. Om 11.00 gaat mijn fleezejack op de rugzak en loop ik in mijn hemdje door bergen en dalen. Het is geweldig . Het gebied staat bekend oom zijn corredoiras. Het zijn diepe doorgangen met aan weerszijde zeer oude muurtjes en de wanden volledig begroeid met varens en bomen. Alsof je in een sprookjesbos loopt met bomen van meer dan 100 jaar oud. Ik stop deze etappe wel drie keer voor koffie en water en geniet volop me zeer bewust dat het einde van mijn tocht inzicht is. We bereiken de 100 km paal en het aantal pelgrims lijkt te verdubbelen met mensen die alleen die laatste 100 km willenn open voorhun compostelladie we in Santiago krijgen. Het zal alleen nog maar drukker worden.Nu in een herberg met 110 plaatsen maar schoon en goed. In Santiago zullen we met 800 pelgrims van over de hele wereld overnachten. Maar goed zover is het nog niet nog 4 dagen te gaan
de provincie Galicie
Om 5.00 gaat de eerste wekker maar ik draai me nog eenkeer om. Van slapen komt echter niets meer. Om 6.15 loop ik alleen in een vreemd land en een vreemd drop . Wat doe ik hier in godsnaam !!!!!!!!!!!!!!!!!! Bij het eerste bord slaat de twijvel al toe links of rechts ? Een jonge duitse knul geeft uitkomst. Hij heeft de camino al eerder gelopen en dat geeft vertrouwen.Nee, hij weet ook nog niet of hij de makkelijke route of de bergetappe gaat doen. Mijn angst over alleen de berg te nemen wordt weggenomen als hij zegt maar dan kunnen we toch samen gaan. Oke ik doe mee nog voor ik met mijn ogen kan knipperen stijgen we gedurende1 km van niets naar 1200 m. Ik bedenk me dat alle waarschuwingen in de boeken dat deze etappe alleen voor gevorderde bergbeklimmers en mensen met een hele goede conditie nog zacht uitgedrukt is.Maar goed de beloning twee uur lang over een bergrug lopen met links en rechts van je de mooiste natuur doet je de stijging haast vergeten.MAAR wie een berg opklimt moet er natuurlijk ook weer af en dat is voor mijn enkels echt geen feestje meer.Ik merk aan mijn hele lijf dat dit gedoe me teveel energie heeft gekost en ik neem gas terug en na 14 km zie ik het bord van de auberge waar ik wil slapen vannacht. De laatste km na alweer een flinke stijging brengt me naar een bospad wat zo slecht en stijl is dat ik om de 10 meter over mijn stokken hang en het idee heb dat ik ter plekke dood zal blijven. Maar zoals steeds red ik het ook deze keer weer en duik ik lekker even op bed voor ik ga douchen.Net als bij veel mede pelgrims heb ik het idee dat mijn lijf het zat wordt. Als ik ga liggen gloei ik alsof ik koorts heb maar ik voel me steenkoud. Pas na een uur heb ik het idee dat de boel weer een beetje in ballans komt. Nuja het zullen de laatste loodjes wel zijn ik ben natuurlijk ook niet gewend 6 weken lang dergelijke afstanden te lopen.
24/9 Om 19.00 in bed en vanochtend om 7.00 wakker de klok rondgeslapen en ik ga vol goede moed op pad. Na een kwartier begint het te regenen en dat blijft zo tot 14.00 Niet echt fijn maar met mijn poncho aan en mijn muziek op gaat de dag toch snel voorbij. Om 14.00 breekt de zon door en kan ik nog even op de top van de berg mijn broodje eten en genieten van het uizicht.Alle gehuchten waar ik doorheen kom bestaan uit een paar oude boerderijen waar de straten bedekt zijn met koeienstont waar ik overheen glibber zo het volgende bospad in.Nu lekker gedouched en net gehoord dat mijn nichtje een mooie nieuwe gezonde dochter heeft. Bianca en Coen en natuurlijk ook Mieke vanuit een somber spanje van harte gefeliciteerd en als ik terug ben kom ik snel kijken (van de winter dan he als we de beurzen moeten draaien)
nu in de bodega
21/9
Vandaag lekker rond 7.00 geontbijt en rond 7.45 op pad. De tocht leid me door schilderachtige bergdorpjes waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan.Opnieuw is het dalen over alleen maar keien en rotsen geen pretje maa ik doe het heel voorzichtig aan want ik heb tijd genoeg. veel pelgrims vragen van welk dorpje ik kom en waar ik naar toe ga. En ik zeg 9 van de 10 keer dat ik dat niet weet en dat de weg me wel zal leiden. Dat op hun beurt vinden ze dan weer geweldig iedereen is druk met plannen en boeken bekijken en ik doe maar wat maar ik voel me er goed bij. En verkeer natuurlijk in de luxe omstandigheid dat ik geen vliegtuig of trein hoef te halen op een bepaalde datum. Dat niet altijd bij de les zijn heeft ook zijn risico's, ik had bevoorbeeld nog 0.20 eurocent op zak en had het geluk vandaag door een grote stad met bank te komen anders had ik toch een probleem gehad. De volgende keer dus maar iets meer geld opnemen.Maar goed er wordt voor me gezorgd zeg ik altijd en nu dus ook. Nu in een herberg met 160 bedden en hele leuke hospitera's. Net een blik chili open getrokken en lekker hier in de keuken opgegeten. Ries en Inez even gebeld en nu te bedde.
22/9
moeilijk in kunnen slapen gisterenavond met name de spanjaarden zijn een luidruchtig volkje.Om 6.30 op pad en dik een uur verkeerd gelopen. Toen op geluk een andere route gekozen en zo na drie uur weer op de goede weg beland.Later een prachtige wandeling door de bodegawijngaarden. Iedereen lijkt hier bezig met het binnenhalen en verwerken van de druivenoogst. niet alleen op het land maar elke schuurdeur die openstaat geeft een blik op houten of stalen vaten voor de beroemde wijnssoort. Nu in een redelijke alternavieve herberg.Even de stad in geweest lekker koffie gedronken en een lampje gekocht want het is toch al langer donker s'ochtends en we moeten steeds vroeger op pad willen we op tijd ergens komen om een bed te hebben. Ja de drukte met voornamelijk spaanse pelgrims neemt toe omdat zei maar 100 km hoeven te lopen omhun compostellate krijgen.Het is nu om 19.30 nog heerlijk in de zon maar voor morgen is regen voorspeld. Morgen kunnen we kiezen uit de oude en een alternatieve route ik kies voor de laatste . Over de stijle bergen is mooier maar heel zwaar en met regen nog beroerder. Verder is er13 km lang geen dorp wat ik als alleenstaand reiziger toch een beetje link vind.Verder gaat het gerucht dat de paus de 6e in santiago zal zijn ben heel benieuwd of dat ook echt zo is maar dat horen we nog wel. Bianca ik heb nog niets gehoord opschieten mop met bevallen want het is zo donderdag. Vanuit het lekkere spanje veel succes gewenst met de bevalling doei Ans